Gisteravond in de ledenvergadering uiteraard met zijn allen even stil gestaan bij de gebeurtenissen in Parijs. Het verschrikkelijke leed dat mensen daar is overkomen hoop je altijd van bespaard te blijven. Een aantal leden hebben mooi hun gevoelens en ook hun twijfels bij hoe je deze gebeurtenissen kan duiden gedeeld. S ’avonds zag ik in de herhaling bij Humberto Tan hoe vier jongens hun verhaal vertelde over de gebeurtenissen daar. Voorruit daarvoor mag je grote woorden van medeleven uitspreken.
Verder ben ik eigenlijk niet zo van grote woorden. In de politiek zie je dat boze burgers wel snel praten over een “liegende” bestuurder en als het bestuur niet doet wat deze burgers willen is al snel “de democratie ver te zoeken” en in ieder geval is de burger “overvallen” en deugt de communicatie niet. Maar ook politici zelf zoals bijvoorbeeld Wilders hebben soms een handje met grote uitdrukkingen als “luisteren naar het volk”. Hoewel ik hier dus niet van hou is het kennelijk voor sommigen zeer effectief en vorm het de weerslag van een ontevreden gevoel dat bij veel mensen sterk leeft.
In de uitgave “Dat is onze zaak” van de Raad voor Maatschappelijk Ontwikkeling die donderdag aanstaande Nieske met de fractie en ons bestuur gaat bespreken, wordt een goede analyse gemaakt van hoe mensen van de publieke zaak vervreemd zijn geraakt; de verweesde publieke zaak. Of het nou de gemeente of de woningbouwvereniging is, het voelt niet aan alsof het van “ons” is en bijvoorbeeld als huurder of woningzoekende heb je niet echt het gevoel dat de woningbouwvereniging voor jou aan het werk is.
Ook bij onze club zie je dat het aantal leden alleen maar terugloopt is en dat is bij andere politieke partijen niet anders. Als de traditionele structuren niet meer goed werken moet je nieuwe wegen inslaan. Wat mij betreft gaan we zonder de oude kleren weg te gooien kijken hoe we dit kunnen doen. Als afdeling Smallingerland willen we meer het “gesprek” organiseren over specifieke onderwerpen die in de gemeente spelen. En dan niet enkel met leden, maar met een ieder die het aangaat. Gisteravond hebben we dit bijvoorbeeld geprobeerd met het thema: Hoe wil je wonen? Ik denk dat er een grote toekomst ligt voor coöperaties waarin mensen zelf energie, woning of bijvoorbeeld zorg organiseren en zelf gezamenlijk de verantwoordelijkheid hiervoor nemen.
Voor het gemeente politiek lijkt het mij een uitdaging om voor een deel met burgerraadsleden te gaan werken. Een beetje zoals bijvoorbeeld in het Amerikaanse rechtssysteem door een deel van de raadsleden aan te wijzen door loting onder de burgers. Misschien dat zo’n burgerraadslidmaatschap in plaats van vier jaar één jaar zou moeten zijn. Maar het gaat erom om dat iedereen ook zijn burgertaken in de democratie vervult en daarmee de verweesde publieke zaak weer meer “onze” zaak wordt.
O ja. Op zondagmiddag op terugreis van Den Haag toch weer langs Gorredijk om boodschappen in te slaan: het blijft jammer dat dat in Drachten nog niet kan.
Maarten Noordhof – Voorzitter