Wim Kok. Bij ons thuis hing hij tijdens verkiezingsperiodes niet aan het raam. Mijn ouders hielden hun politieke voorkeur zoals veel middenstanders privé. Hun politieke voorkeur lag ongetwijfeld meer aan de liberale zijde.
Het lukte bijzonder genoeg de oud-vakbondsman Wim Kok om ook hun premier te worden. Hij overbrugde tegenstellingen in een gepolariseerde tijd en was daarmee werkelijk een staatsman.
Ik heb mij de vorige regeringsperiode vaak afgevraagd of de PvdA niet teveel rode veren liet laten vallen en daar ook in blogs over geschreven.
Het overlijden van Wim Kok en alle memorandums die verschijnen doet mij realiseren dat hij een voorbeeld is van het succesvol verbindend besturen vanuit zijn sociaaldemocratisch hart. Een combinatie die juist nu in deze tijd van om aandacht schreeuwende twitterende trollenlegers een inspiratiebron vormt en waarop de PvdA met bewondering en trots terug kan kijken.
Maarten Noordhoff