Op dinsdag 11 oktober 2016 heb ik in de raadsvergadering vragen aan het college gesteld over dit grote probleem in onze maatschappij. Het opsporen van kindermishandeling krijgt veel aandacht, maar volgens ons is het doen van (anonieme) meldingen nog steeds iets waar een behoorlijke barrière voor ligt.
Sommige mensen vinden dat juist. Zij zijn bang voor een explosieve stijging van valse meldingen. Maar ik ben er van overtuigd dat mensen die meldingen willen doen om iemand te pesten, zich juist niét laten tegenhouden door een drempel. Zij zijn meer dan bereid om die drempel te nemen. Het veroorzaken van problemen is juist hun doel.
Hoe meer meldingen worden gedaan, hoe meer serieuze meldingen daar tussen zitten, met het effect dat meer kinderen geholpen kunnen worden.
Belangrijk is dat mensen weten wat er gebeurt vanaf het moment dat ze een telefoon oppakken om een melding te doen van een vermoeden van kindermishandeling. En dan denk ik dat mensen er meer behoefte aan hebben om te weten wat NIET gebeurt, dan om te weten wat er wel gebeurt met alle grijswaarden daar omheen.
Het is bijvoorbeeld goed om te weten dat er NIET een politiewagen met loeiende sirenes de straat in komt rijden. Misschien is het ook wel goed om te weten dat na jouw telefoontje, waarin je een vermoeden uitspreekt, NIET onmiddellijk een hele kerstboom wordt opgetuigd en de betreffende ouders uit de ouderlijke macht worden gezet.
De wethouder heeft mij toegezegd om, eventueel samen met Veilig Thuis (0800-2000), te kijken naar een beschrijving van wat er na een melding gebeurt en ook wat er niet gebeurt.
Het is erg belangrijk om je te realiseren, dat ieder kind dat werd mishandeld nog steeds kan vertellen op welk moment de wereld anders werd en zich ook herinnert wie het voortouw heeft genomen om die veranderingen in gang te zetten.
Niet alles is wat het lijkt en juist dat maakt het zo moeilijk om een beslissing te nemen over het wel of niet doen van een melding. Er zijn namelijk ook kinderen die hun ouders tot op het bot terroriseren, maar ook in die situatie is een beetje hulp misschien wel op zijn plaats.
Anton Pieters
Raadslid PvdA Smallingerland
