Zelden de overeenkomst tussen opvoeden en politiek bedrijven zo mooi verbeeld zien worden, als tijdens de raadsvergadering van 19 juni, waarbij het over de winkeltijdenverordening ging.
Bij het opvoeden gaat het om overdragen van waarden en normen op jonge mensen, opdat ze later als verantwoorde burgers door het leven gaan. Zo hoort de politiek te gaan over de waarden en normen op grond waarvan je de samenleving in wilt richten. Als je tijdens de opvoeding de teugels te lang aangetrokken houdt, loop je de kans dat je kind, als die eenmaal op eigen benen staat, eerst doorslaat op het moment dat die de volle vrijheid voelt. Dit gevoel had ik na afloop van de raadsvergadering die dinsdagavond.
Aan de orde was het voorstel om de winkeltijden te verruimen, zodat winkeliers voortaan ook op zondag hun deuren kunnen openen. Aangezien het de wens is van het nieuwe college om dit al met Simmerdeis mogelijk te maken, moest het voorstel in één avond door de raad behandeld worden, waar normaal twee avonden voor staan.
Dus eerst de ronde tafel. Hiervoor waren een aantal middenstanders uitgenodigd om hun zienswijze te geven, maar ook een aantal predikanten. De middenstanders gaven natuurlijk aan dat zij een zondags openstelling wensten. Ook de vertegenwoordiger van het CNV gaf aan hiertegen geen principiële bezwaren te hebben, de rechten van het personeel zijn geborgd in de CAO afspraken.
Toen de predikanten echter het woord gingen voeren en uitvoerig ingingen op God’s goede bedoelingen met de mensen en daarom de zondagsrust instelde, ging er een zucht door de tribune van: “Oh nee, dat toch niet weer, dat weten we nu wel…”
Tijdens het debat trok natuurlijk de Christen Unie van leer met allerlei argumenten tegen de verruiming van de winkeltijden: er blijft te weinig tijd over voor het gezin; voorspelde parkeerproblemen; zorg om het personeel; is het economisch wel verstandig… (Voor de volledigheid: ook het CDA en SP keerden zich tegen dit voorstel.)
De stemming in de raad was duidelijk, een grote meerderheid was voor verruiming van de winkeltijden. Toen de jonge hond van D’66 (ik bedoel dit positief) met het voorstel kwam om dan maar alles los te laten en de winkeliers de ruimte te geven om zelf te bepalen wanneer ze hun winkel willen openen, was er enige verwarring te bespeuren. Uiteindelijk won het principe “winkeliers mogen zelf bepalen wanneer zij hun winkel open doen”.
Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat veel fracties na jaren deze discussie beu waren en daarom uiteindelijk voor de allerruimste winkeltijdenverordening van Nederland kozen. Zelfs de voorzitter van H&I toonde zich verrast. Dit resultaat had hij niet verwacht. Op mijn vraag of hij verwacht dat er nu veel winkels ’s avonds open zullen gaan, kon hij geen antwoord geven. Verder was hij van mening dat het resultaat van deze avond anders zou zijn geweest als deze discussie twee jaar eerder had plaats gevonden. Of om met de woorden van de Leeuwarder Courant te spreken: De raad voelde zich “van God los” en nam nu alle vrijheid die maar mogelijk was.
Op welke wijze de plaatselijke ondernemers invulling gaan geven aan de nieuwe verordening is op dit moment onduidelijk. Of het werkelijk tot wild west toestanden gaat leiden, zoals de SP voorspelt, valt te bezien. Immers de consument heeft zelf ook nog een stem en ondernemers zijn ook gevoelig voor maatschappelijke tendensen. Hopelijk wordt hiermee rekening gehouden als ze met een gezamenlijk voorstel komen.
De politiek wil minder regels en net als in de opvoeding “Wie vertrouwt voedt op”. Dus hoop ik dat de middenstand komt tot afspraken, waarbij rekening wordt gehouden met gevoelens onder de bevolking.
En mocht het ons niet zinnen wat ze doen, dan gaan we toch naar Gorredijk ….!
Jaap Munniksma