Bouwvak; de gangen in de kantoren waar ik kom lijken soms leger dan tijdens Corona! Het mooie is dan wel weer dat de gesprekken die je nu kan voeren niet alleen maar Priet Praat over de vakantie en het weer zijn, maar inhoudelijker en persoonlijker worden. En dat is niet alleen op mijn werk, maar ook in het raadswerk.
Op het gemeentehuis in Drachten hadden we als fractie een gesprek met twee Jannen van Humanitas. Het gesprek was niet alleen informatief. Zo vertelde ze dat in Smallingerland en Opsterland meer dan 100 vrijwilligers in de weer zijn om mensen met praktische tips terzijde te staan. Maar het gesprek gaf ook stof tot nadenken. Dat mensen vaak de overheid niet vertrouwen bijvoorbeeld. Bij de afsluiting sprak één van de Jannen de wens uit dat we als gemeenschap meer in gesprek gaan met de ander en dat de gemeente daar meer het voortouw in zou kunnen nemen.
Ook dienen de onderwerpen voor na de vakantie zich al aan. Zo staat op de agenda van de gemeenteraadsvergadering van 5 september plannen voor extra duurzaamheidsmaatregelen voor De Welle die een investering vergen van ruim viereneenhalf miljoen euro. Door meer eigen opwekking en energie opslag in bio-based accu’s toe te passen kan meer eigen opgewekte energie worden benut wanneer daar behoefte aan is. Een prachtig plan waarmee het zwembad bijna energie neutraal wordt.
Het college schrijft dan ook vol trots: “De keuze om deze belangrijke stap zetten laat zien hoe de gemeente omgaat met haar ambities op duurzaam vlak. Hiermee kan het zwemcentrum als voorbeeld dienen binnen de regio hoe de gemeente met haar maatschappelijk vastgoed gebruik maakt van innovaties om haar doelstellingen te bereiken van reductie van CO2.”
Afgezien van het kromme Nederlands is er echter nog wel wat meer te zeggen over deze argumentatie. Hoe mooi deze plannen ook zijn als het doel is de gemeentelijke ambities op duurzaamheid te realiseren dan zijn er nogal wat maatregelen te bedenken die effectiever en goedkoper zijn. Zo zouden we het geld effectiever kunnen gebruiken om bijvoorbeeld de slechtste gemeentelijke gebouwen aan te pakken; de winst in energiegebruik en CO2 reductie is daar vele malen groter.
Ook verder heeft de gemeente de afgelopen jaren het biobased bouwen niet werkelijk gestimuleerd. Eerder is het zo dat bijvoorbeeld door in de welstandseisen het gebruik van baksteen voor te schrijven het biobased bouwen zelfs bijna onmogelijk werd gemaakt. In 2022 en 2023 is er dan ook geen enkel woningbouwplan op basis van biobased uitgangspunten in ontwikkeling genomen. Ook in de concept bouwenveloppe voor de herontwikkeling van Eikesingel (hèhè eindelijk!) staat het gebruik van baksteen voorgeschreven. Hoe mooi zou het zijn als daar bij de entree van Drachten een biobased voorbeeldproject gerealiseerd wordt in plaats van doorsnee plan nummer x. Een motie van ons samen met GroenLinks en D66 om biobased bouwen te stimuleren kreeg vorig jaar geen steun van de andere partijen. Om het maar voorzichtig te zeggen; de gemeente heeft de afgelopen jaren niet echt voorop gelopen in het stimuleren van duurzaamheid in de bouw. Om dan nu viereneenhalf miljoen euro in wat lijkt een prestigeproject te investeren, voelt op zijn minst ongemakkelijk. Wat dat betreft lijkt Smallingerland wel met de laatste stuiptrekkingen van de Rutte doctrine behept: zolang mogelijk niets doen en als je wat moet doen met veel geld en weinig visie het vraagstuk afkopen. Geld hebben we kennelijk nu nog in overvloed en in de toekomst kan altijd nog de OZB omhoog lijkt wel de gedachte.
Het vervelende is natuurlijk dat als we het niet doen ook niet helpt. Het geld gaat dan niet opeens naar betere duurzaamheidsprojecten. En als de energieprijzen net zo als vorig jaar omhoog vliegen dan is het natuurlijk jammer als we deze kans niet gebruiken. We hebben daarom aan het college gevraagd hoe het samenloopvoordeel met de nieuwbouw er precies uitziet en welke maatregelen later ook uitgevoerd kunnen worden. Eigenlijk ben ik best benieuwd hoe u hierover denkt. Laat uw gedachten weten op de reactie mogelijkheid of via: m.noordhoff@smallingerland.nl.
Maarten Noordhoff